Куттуу үйгө кабар айтпай, чакыртпай,
Келдим досум шамал буруп боз жолдон.
Сапарлашым — алчалуу күз, жашыл жай,
Санаалашым тили каткан боз торгой.
Кези менен кээде сени эскерип,
Кеп бөлүшсөм деп тилегем кечте бир,
Айтсам дегем арман сырым жашырбай,
Кетсем дегем көөдөн бугун көмкөрүп…
Келдим бүгүн, олтур досум козголбо,
Атымды алба, айай көрбө боор толгоп.
Мен болгону туругу жок селсаяк,
Азабымды жашырса жер жашырып,
Мени айаса жалгыз гана жер айайт…
Ошол жашоо… Менде кайдан өзгөрүш…
Баягы мен багыт тапкан жок жолдон,
Баягы мен барга айланган жоктордон…
Тикенектей тилегимди көп көрүп,
Тикенектей тилегимди жек көрүп,
Тикенектей тилегим көз ачырбай,
Турмуш мага тирмийген бир боз коргон!
Бүгүн досум олтур шашпа, шаштырба,
Ортобузда от тутансын чатырап,
Маектерден магдырасын жашыл бак,
Олтур досум, бүгүн олтур козголбой.
Кези менен кээде мени эскерип,
Кеп бөлүшсөм деп тилеген кечте бу,
Үнүңөн-ов мезгил менен кооздолгон,
Үйүңөн-ов балаң менен кештелүү.
Бакыт болуп түшкө кирээр боз жолдо,
Балаңдын бу балжыраган дептери!
Балаңдын бу баасы «жаман»(2) дептери.