БИЙИКТИК


Учат куштар, казат жерди чычкандар,
уктап туруп, кайра отуңду жагасың.
Учуш керек дешет сага учкандар,
учуш керек, бирок жок да канатың?

Учуш керек! Ураалашат, учасың,
дарек-дайның өтөт колдон колдорго.
Ким-бирөөдөн мамилеңди бузасың,
ким-бирөөнүн буту керек конгонго.

Ким-бирөөнүн күчү керек басканга,
каалагандай ыргытууга ташыңды.
Сайга түшүп аңыраңдап акканга,
сансыз жолу даңктаганга атынды.

Акыйкаттык! Сага канча чакырым?
Жолдосуңбу? Көктөсүңбү көгөргөн?
Кимдин башы? Сеникиби? Акырын
ким-бирөөнүн ийинине жөлөнгөн.

О, бийиктик! Сага канча аткан таң,
дагы канча жылдыз күйгөн бар ашууң?
“…бийиктикти издебегин асмандан,
бийиктикти жерден гана табасың”.

“…Жерден гана?”
“Селт” этесиң куштардай,
мейкиндикте чагылгандын талашы.
Учуш керек дешет сага учкандар,
учуш керек! Бирок барбы канатың?

Шайлообек Дүйшеевдин башка ырлары