Аруу жел агып көктөмгө,
агарып жылдыз өчкөндө.
Мөңгүдөн түшкөн өзөндүн
мөлт этти жашы чөптөргө.
Агыш нур аздан тарап жай,
ачылып айыл барактай.
Тарбаңдап чуркап келатат
таш жолду бойлоп дарактар.
Жөжөдөй алсыз, уяң да,
жөө келип бул таң туманда,
Жөөлөсөң кулап кетчүдөй
жөлөнүп турду тулаңга…