ТУЗ САТКАН КЕЛИН


Илкий басып күрсө, күрсө жөтөлүп,
Таң алдында бир келин туз көтөрүп.
– Туз алгыла, Шамшыкалдын тузу — деп,
Кан базарда чый, чый этет өчөйүп.

А күйөөсү төшөгүн да жыйнабай,
Сыртка чыгып башын мыкчып бир далай
Отурат да, анан барып баш жазат,
Күн башталат күндөгүдөй жыргамай.

Келин эстейт айылдагы балдарын,
Кайнатага көз жуумп таштап салганын.
Эстегенде эки эмчеги зыркырайт,
А айылда үшкүрүнөт чал дагын.

Басса, турса байкуштарды ээрчитип,
Жетим калган чаарчыкты телчитип
Жүргөнсүйт чал. Көз алдынан өткөрөт,
Келин, уулун кеткен шаарга тентишип.

Беш бөлмө үйдө келиштирип салынган,
Балдар жашайт эне, атасын сагынган.
Кары жашайт, медер кылып аларды,
Карыганда караан күнгө кабылган.

Шаардагы бир бөлмөдө арактан,
Жигит жашайт айбан болуп бараткан.
Келин жашайт күндө чыгып туз саткан,
Сагынычтан карегинен кан аккан.

Төлөгөн Мамеевдин башка ырлары