ЖАМГЫР


Көл-шал түшүп жамгыржан,
көнөктөттү калбырдан.
Булут басты тоо башын,
бурганактап кар кылган.

Кыян жүрүп заматта,
кырды-кырдай чабат да.
«Чарт» дей түшөт асмандын
чагылганы чала аткан.

Желеленип аңыздар,
жер — деңиздей, алыстан
Агындыдай чайпалат
агыш сарай, агыш там.

Көк чылгый жол кенебей,
көктү тиктейт теребел.
Кылыч окшоп кыяк чөп
кыткылыктайт беделер.

Даалдап суулар чапкылап,
дарак жыргап аптыгат.
Санаасы жок кашкаңдап,
сайдын ташы каткырат.

Көшөрдү күн көшөрдү,
көзү ачылбай нөшөрдүн.
Өйүз менен тең болуп,
өңү албырат өзөндүн.

Ээн талаа. Бар атчан,
эрбең-эрбең бараткан.
Эмне издеди бейубак,
агат, агат, агат жаан…

Шайлообек Дүйшеевдин башка ырлары