ЖУМУШ БЕР


Кыш. Туман. Жолдор тайгалак,
Шыбаттап күн жаайт майдалап.
Эртелеп жазды чакырган,
Жамгыры карга айланат.

Көчө суз көңүл чөгөрүп,
Жүрөккө ушул деле жүк.
Жакшылык көрбөй өткүчө,
Кереги барбы төрөлүп?

Сороет морлор, түтүн жок,
Үй суук, бирок, ичим чок.
Башканы билбейм, а менин,
Короодо үргөн итим жок.

Жазмышы беле маңдайдын,
Башыма түштү кандай күн?
Көзүндө суроо тургансып,
Баламды карай албаймын.

Жарым жан жарым, жүдөдүм,
Жүрөгүм ооруйт, жүрөгүм.
Мектепке бара албаган,
Кызымдан качып жүрөмүн.

Дартымды балким билишпээр,
Жумуш бер, бийлик, жумуш бер.
Бир тойсун үйүм, өзүмө,
Көр казсам мейли, бир иш бер!

…А күндүн көзү бүтөлүп,
суугу барат күчөнүп.
Машине коюп кеткенби,
Жолумда жатат ит өлүп…

Тургунбек Бекболотовдун башка ырлары